Onte ás 21:40 horas moitos puidemos ver en Alalá da TVG ao grupo Ardentía. É preciso mencionalo neste blog, xa que Luis Prego, un dos seus compoñentes, é o profe de gaita, percusión e acordeón deste grupo.
Para os que non puidésedes velo, sempre podedes facelo accedendo ao arquivo da web da CRTVG. Aquí deixamos o link: http://www.crtvg.es/TVGacarta/?prog=7
Nel pódese ver o interesante labor de Ardentía. O seu traballo nómada lévaos a atravesar distintas fronteiras, unha delas a do rural e o urbano.
Este programa tamén serve para que dende Seixebra reflexionemos da importancia de propagar a música popular nas escolas. Os nenos e nenas son un activo importante para garantir a difusión daquelas melodías e letras populares, as dos avós, bisavós, tartaravós...
¿Qué ía ser daqueles bailes e cancións sacados nos momentos de troula se hoxe non existisen grupos de música tradicional e asociacións culturais encargadas de mantelos? Si... a pregunta é longa, pero con senso.
O labor de Seixebra e doutros coma nós é unha mostra clara. Non hai máis que mirar para o grupo dos máis pequechos para recoñecer a importancia que ten a transmisión da cultura popular. Este curso empezaron uns doce e da gusto velos, sobre todo se se nota que lles gusta. Esa é a intención, que o pasen ben bailando, cantando e tocando.
Onte Luis dicía en Alalá que lle satisfacía máis tocar nos colexios diante dos nenos que nun auditorio cheo de xente. Ver que os máis novos se interesan é unha das cousas que máis enche, meterlles ese bechiño no corpo. Cremos que isto é común para moitos profesionais da música popular galega porque se esforzan para que isto suceda.
Para os que non puidésedes velo, sempre podedes facelo accedendo ao arquivo da web da CRTVG. Aquí deixamos o link: http://www.crtvg.es/TVGacarta/?prog=7
Nel pódese ver o interesante labor de Ardentía. O seu traballo nómada lévaos a atravesar distintas fronteiras, unha delas a do rural e o urbano.
Este programa tamén serve para que dende Seixebra reflexionemos da importancia de propagar a música popular nas escolas. Os nenos e nenas son un activo importante para garantir a difusión daquelas melodías e letras populares, as dos avós, bisavós, tartaravós...
¿Qué ía ser daqueles bailes e cancións sacados nos momentos de troula se hoxe non existisen grupos de música tradicional e asociacións culturais encargadas de mantelos? Si... a pregunta é longa, pero con senso.
O labor de Seixebra e doutros coma nós é unha mostra clara. Non hai máis que mirar para o grupo dos máis pequechos para recoñecer a importancia que ten a transmisión da cultura popular. Este curso empezaron uns doce e da gusto velos, sobre todo se se nota que lles gusta. Esa é a intención, que o pasen ben bailando, cantando e tocando.
Onte Luis dicía en Alalá que lle satisfacía máis tocar nos colexios diante dos nenos que nun auditorio cheo de xente. Ver que os máis novos se interesan é unha das cousas que máis enche, meterlles ese bechiño no corpo. Cremos que isto é común para moitos profesionais da música popular galega porque se esforzan para que isto suceda.
